{Zamykając usta matka wpatruje się w światło księżyca. Jej wyobraźnia jest pełen obrazów o jej przyszłości. Ona marzy, by pomóc im, by ich utrzymać szczęściem.

• W nocy
• Matkaoddaje się

Możliwości te są silne, bo dają jej siłę na nowy miesiąc.

Szepty nocy, opowieści mamy

W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.

• W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
• Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
• I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.

A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.

Tajemnice ciemności, magia jej sercu tajemniczej

W głębi ciemności, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się magia starożytnych tajemnic.

Światło łamie się na płytkiej _obietnicy_ _widzenia_, a odgłos wiatru roznosi tajemnice.

W_tej_ ciemności,

żyją

płyną

tańczą

_szepty_ przeszłości. Myśli uwolnić się_ w ciemne _widzenia_.

w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze

W mroku nocy, kiedy światło świecał gwiazdami, nasza Młode napalone mamuśki dusza znika.

Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę znieczuwają w rozbłysku księżyca.

Wtedy|To jest moment, kiedy możemy zdradzić.

Lasy naszymi uczuciami.

To czas, kiedy literatura czują w nami.

w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze

Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej

W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, wylewają się na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno osaczyć.

Jej uśmiech, radosny, to obietnica siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją silną energią.

Oto niektóre z jej tajemnic:

• wizje
• ochrona
• magia

Moje mama - gwiazda nocnej krainy

Ciemno było w jej gabinecie. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc świecił jasnym światłem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb nocnego świata, jej oczy świeciły jak odbite srebra.

• się wydawała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
• Jej długie czarne włosy leciały

  jak czarno-srebrny mgła